Deze etappe - van Death Valley naar Visalia - was redelijk ingewikkeld omWe zijn reeds zaterdag 30 augustus en nu een grote week in de VS. Death Valley hebben we gehad.
Toch iets wat ik graag zou zien, en dat zijn de zg. “moving rocks”. Ik weet echter niet of we tijd zullen hebben, de Racetrack Playa ligt een heel eind van het hotel en de rit naar Visalia is toch behoorlijk: 486 km.
Het is een natuurkundig fenomeen waarbij grote rotsblokken een behoorlijke – niet altijd rechte – afstand afleggen en dan terug tot stilstand komen. Er zijn al verschillende theorieën in de omloop, maar niemand weet precies hoe en waarom dat gebeurt. In plaats van “ET phone home”, nu “ET move rock”...
Moving Rocks
More Moving Rocks
We zien wel. In ieder geval moeten we Death Valley verlaten, dus terug naar de Death Valley Scenic Byway en we volgen deze in zuidwestelijke richting. We komen uit het park bij Panamint Springs Resort – een camping.
Vanaf hier gaan we op zoek naar zogenaamde “ghost towns” – spookstadjes, waarvan ik weet dat er in de regio een aantal zijn.
Even ter info: dit zijn geen stadjes a la “Poltergeist” van Steven Spielberg, waar het krioelt van bovennatuurlijke zaken, paranormale verschijningen, bezoek van overledenen, enz… Ghost towns zijn stadjes die volledig verlaten zijn, doordat alle (economische) activiteit is gestopt. Uiteraard zijn daar nog overblijfselen van, en meestal zijn dit huizen en/of fabrieken. Een voorbeeld: destijds was Californië een bestemming voor menig avonturier die zijn geluk wilde beproeven door goud te gaan zoeken. Na verloop van tijd, toen er geen goud meer werd gevonden,verliet iedereen het stadje. Het is dan ook in Californië dat een van de beroemdste goudkoortsen plaatsvond, de zg. “goldrush” of “goldfever”. Het goud dat in 1848 werd gevonden bij Sutter's Mill zorgde voor meer dan 40.000 migranten. Deze goudzoekers zijn mede verantwoordelijk geweest voor de economische groei van dit gebied. Uiteraard is het niet alleen de goudkoorts die voor spookstadjes heeft gezorgd, het is enkel een voorbeeld.
De eerste de we op de weg tegenkomen is Little Lake, op zich weinig interessant maar het schetst wel hoe we dit moeten opvatten. Wat er overblijft: een hotel, een tankstation en wat huizen. In ieder geval: een stop waard.
Ghosttown Little Lake
De tweede die we aandoen is Silver City, zo’n 55 miles verderop, nabij Bodfish en Lake Isabella. Deze ghosttown is veel interessanter, opengesteld voor het publiek in 1992 en intussen volledig gerestaureerd. Het wordt wel toeristisch uitgebaat, dus je betaald een ingangsticket.
Leuke foto’s vind je hier
En wat meer info hier
Na deze ghosttown is het dan nog een rit van zo’n 35 miles naar Giant Sequoia National Monument, waar we gewoon doorheen zullen rijden. Sequoias zijn de hoogste/grootste bomen ter wereld, 100m hoog – soms meer – en een diameter aan de basis van zo’n 9 meter !
Hier wat info over sequoias.
En tenslotte het park zelf.
Het park is een natuurlijke habitat voor beren. Ik heb er toch maar wat over gelezen (voor het geval dat…) en de volgende tekst heb ik rechtstreeks gecopieerd:
Never approach any bear, regardless of its size. If you encounter a bear, act immediately. Throw objects at it from a safe distance. Yell, clap your hands, and bang pots together. If there is more than one person, stand together to present a more intimidating figure, but do not surround the bear.
Je weet maar nooit. In ieder geval zal ik een paar extra potten en pannen meedoen om ze tegen elkaar te slaan…
Nog een 40 miles rijden om het hotel te bereiken, waar we ’s avonds zullen aankomen.
Moe (zeker) maar (hopelijk) tevreden. Achteraf beschouwd wordt het toch een drukke dag en dus zullen we ’s morgens vroeg moeten vertrekken uit Death Valley. Op die manier zijn we al een stuk gevorderd en zeker uit het park als de grote hitte begint.
De reisroute:
Etappe 7
Het hotel, Marriot Visalia, kun je hier bekijken
Het stadje Visalia is niet echt de moeite waard; het is dan ook niet bijster groot. Voor ons is het ook maar een tussenstop – je moet toch érgens slapen. Een detail is misschien de moeite waard: Tom Johnston is hier geboren en getogen. Voor wie dit niet zoveel zegt: Tom Johnston was mede-oprichter van de legendarische groep “The Doobie Brothers”. Hits zoals “Long Train Runnin”, “Listen to the Music” en “Jesus, He’s Just Alright” zeggen misschien niet zoveel. Tja, nu zitten we wel in de 70-er jaren…
Hier het stadje Visalia: http://www.ci.visalia.ca.us/
To be continued…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten