De volledige rondreis...- een uitvoerige beschrijving
- de kaart van de rit
- knooppunten in de route met GPS-data (lengte- en breedtegraden)
- bijkomende adressen (restaurants, wal-mart,…)
- het adres van het hotel met telefoonnummer
- eventueel bijkomende kaarten in detail
Het “roadbook” is eigenlijk af en ik zal er nu ook niets meer aan veranderen - ofwel zou er nog iets spectaculair moeten uitkomen… Ik moet het wel nog uitprinten, 29 bladzijden A4-formaat voor 12 etappes, dat is gemiddeld zo’n 2,5 bladzijde per etappe.
Voordat we echter goed vertrekken moeten we nog een belangrijke aankoop doen: een frigobox in piepschuim – zeg maar isomo. Aankopen in de VS wel te verstaan.
Etappe 2: van Palm Springs naar Laughlin.
Niet ver van de weg waar we passeren nabij het stadje Amboy ligt de Amboy Crater. Californië heeft ook hier en daar wat vulkanische aktiviteit en dit is er één van. De Amboy Crater is ong. 6000 jaar oud, dus eigenlijk relatief “jong”. Het is slechts een 5-tal mijl omrijden, dus zeker geen grote inspanning.
Etappe 6: van Las Vegas naar Death Valley.
Bij het verlaten van Las Vegas kunnen we de rit interessanter maken door langs Red Rock Canyon te rijden: hier wat info.
Het traject wordt hierdoor iets langer, maar op zich is deze toch al relatief kort: 129 miles of zo’n goeie 205 km. “Pies-of-keek” zeggen ze in het Engels…
De rit wordt omgeleid reeds vanaf het hotel in Las Vegas, waar we rijden naar de Wal-Mart op 4505 W Charleston Blvd. Vermits we naar Death Valley rijden zullen we daar voldoende water en ijs moeten opdoen (voor onze isomo frigobox). Vandaar rijden we direct door op de W Charleston Blvd in westelijke richting tot we op de Blue Diamond Road zijn. Deze passeert dan langs de Red Rock Canyon.
Door de korte rit hebben we dan nog tijd om in Death Valley wat extra bezoeken in te lassen:
Dantes View
Zabriskie Point
Salt Pool Road – meer dan 200m onder zeeniveau, een zoutvlakte
Etappe 10: Van San Fracisco naar Santa Maria
288 miles, dus niet gering. Vooral ook dat de rit 5u30’ zou duren volgens Google Maps.
Na Carmel-By-The-Sea en ong. 2,2 mijl zuidelijker komen we bij de afslag Point Lobos State Reserve. Dit is een zeer mooi park met verschillende soorten wildleven, ook een paradijs voor duikers. Toch een kort bezoek met de auto en het kost ons ± 5 mijl extra. Er zijn ook wandelwegen.
Hier wat over de Point Lobos State Reserve en hier nog wat.
Etappe 11: Van Santa Maria naar Los Angeles
Hier passeren we 2 wijngaarden die interessant genoeg zijn voor een stop:
- Foxen Vineyard
- Firestone Vineyard
Door de weg iets om te leggen en niet de US-101 S te volgen, maar het kleine baantje Foxen Canyon Road, passeren we langs beide. De volledige afstand van de etappe wordt zelfs iets korter: we komen aan 153 miles.
De twee wijngaarden Foxen Vineyard en
Firestone Vineyard langs de route.
Dit was het dan, de – hopelijk – definitieve reis, bijna tot in de puntjes uitgestippeld. Uiteraard zullen we onverwachte zaken tegenkomen en zullen we naargelang de omstandigheden ons wat moeten aanpassen. Er moet ruimte blijven voor wat verassingen anders zou het saai worden.
Ik ben nooit een grote fan van de USA geweest, en dat heeft alles te maken met hun “we are the best AND the biggest”-attitude. Ook hun houding t.o.v. de rest van de wereld: “if you don’t behave, we will drop some bombs”. En in een reportage hoorde ik het volgende: “Gay people ? We should hang them all… together with the niggers and the jews !”. Waarschijnlijk een lid van de Ku Klux Klan.
Het bloedbad in 1890 bij Wounded Knee staat mij ook niet aan. Hier werden tientallen Indianen - onder wie veel vrouwen en kinderen - genadeloos afgeslacht. Na afloop kregen de militairen een medaille (!!!) Als overtuigd pacifist heb ik daar heel veel moeite mee.
Toch heb ik mijn mening herzien. Niet alle Amerikanen willen met bommen gooien en homo’s ophangen. De KKK – alhoewel nog altijd met een redelijke aanhang – wordt bijna overal scherp veroordeeld.
Het is een prachtig land met een zeer grote verscheidenheid. De natuur, de bevolking, de kultuur.
Het is ook voor de eerste keer dat we naar een ”rijk” land gaan, alhoewel dit laatste ook weer relatief is.
De voorbereiding is een hels werk geweest, en eigenlijk ben ik er nog niet voor 100%. Toch ben ik zeker tevreden over het resultaat tot op heden.
Het kan nu niet rap genoeg gaan…
To be continued ???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten