Deel 17 - Nog wat wijzigingen…

De volledige rondreis...

Bovenstaande kaart geeft zo het verloop van de rondreis weer, en daar zullen we ons ook aan houden. Het “roadbook”, waar ik ook intens aan heb gewerkt bevat per etappe:
- een uitvoerige beschrijving
- de kaart van de rit
- knooppunten in de route met GPS-data (lengte- en breedtegraden)
- bijkomende adressen (restaurants, wal-mart,…)
- het adres van het hotel met telefoonnummer
- eventueel bijkomende kaarten in detail

Als laatste werden alle routes nogmaals volledig (her)bekeken en heb ik hier en daar nog wat wijzigingen aangebracht. Deze zijn m.i. toch interessant genoeg om te bezoeken of om op zijn minst een stop of rustpauze in te lassen.
Het “roadbook” is eigenlijk af en ik zal er nu ook niets meer aan veranderen - ofwel zou er nog iets spectaculair moeten uitkomen… Ik moet het wel nog uitprinten, 29 bladzijden A4-formaat voor 12 etappes, dat is gemiddeld zo’n 2,5 bladzijde per etappe.
Voordat we echter goed vertrekken moeten we nog een belangrijke aankoop doen: een frigobox in piepschuim – zeg maar isomo. Aankopen in de VS wel te verstaan.

Dit zou zo ongeveer $6.00 kosten, dus zeker niet duur en wel héél belangrijk: daarin kun je alle drank goed fris houden omdat je die bak met ijs kunt opvullen. Het ijs is overal verkrijgbaar (Wal-Mart, gasstations) en in de hotels zelfs meestal gratis.

De wijzigingen nu.
Etappe 2: van Palm Springs naar Laughlin.
Niet ver van de weg waar we passeren nabij het stadje Amboy ligt de Amboy Crater. Californië heeft ook hier en daar wat vulkanische aktiviteit en dit is er één van. De Amboy Crater is ong. 6000 jaar oud, dus eigenlijk relatief “jong”. Het is slechts een 5-tal mijl omrijden, dus zeker geen grote inspanning.

Etappe 6: van Las Vegas naar Death Valley.
Bij het verlaten van Las Vegas kunnen we de rit interessanter maken door langs Red Rock Canyon te rijden: hier wat info.
Het traject wordt hierdoor iets langer, maar op zich is deze toch al relatief kort: 129 miles of zo’n goeie 205 km. “Pies-of-keek” zeggen ze in het Engels…
De rit wordt omgeleid reeds vanaf het hotel in Las Vegas, waar we rijden naar de Wal-Mart op 4505 W Charleston Blvd. Vermits we naar Death Valley rijden zullen we daar voldoende water en ijs moeten opdoen (voor onze isomo frigobox). Vandaar rijden we direct door op de W Charleston Blvd in westelijke richting tot we op de Blue Diamond Road zijn. Deze passeert dan langs de Red Rock Canyon.


Door de korte rit hebben we dan nog tijd om in Death Valley wat extra bezoeken in te lassen:
Dantes View
Zabriskie Point
Salt Pool Road – meer dan 200m onder zeeniveau, een zoutvlakte
Etappe 10: Van San Fracisco naar Santa Maria
288 miles, dus niet gering. Vooral ook dat de rit 5u30’ zou duren volgens Google Maps.
Na Carmel-By-The-Sea en ong. 2,2 mijl zuidelijker komen we bij de afslag Point Lobos State Reserve. Dit is een zeer mooi park met verschillende soorten wildleven, ook een paradijs voor duikers. Toch een kort bezoek met de auto en het kost ons ± 5 mijl extra. Er zijn ook wandelwegen.
Hier wat over de Point Lobos State Reserve en hier nog wat.

Etappe 11: Van Santa Maria naar Los Angeles
Hier passeren we 2 wijngaarden die interessant genoeg zijn voor een stop:
- Foxen Vineyard
- Firestone Vineyard
Door de weg iets om te leggen en niet de US-101 S te volgen, maar het kleine baantje Foxen Canyon Road, passeren we langs beide. De volledige afstand van de etappe wordt zelfs iets korter: we komen aan 153 miles.

De twee wijngaarden Foxen Vineyard en
Firestone Vineyard langs de route.

Dit was het dan, de – hopelijk – definitieve reis, bijna tot in de puntjes uitgestippeld. Uiteraard zullen we onverwachte zaken tegenkomen en zullen we naargelang de omstandigheden ons wat moeten aanpassen. Er moet ruimte blijven voor wat verassingen anders zou het saai worden.
Ik ben nooit een grote fan van de USA geweest, en dat heeft alles te maken met hun “we are the best AND the biggest”-attitude. Ook hun houding t.o.v. de rest van de wereld: “if you don’t behave, we will drop some bombs”. En in een reportage hoorde ik het volgende: “Gay people ? We should hang them all… together with the niggers and the jews !”. Waarschijnlijk een lid van de Ku Klux Klan.
Het bloedbad in 1890 bij Wounded Knee staat mij ook niet aan. Hier werden tientallen Indianen - onder wie veel vrouwen en kinderen - genadeloos afgeslacht. Na afloop kregen de militairen een medaille (!!!) Als overtuigd pacifist heb ik daar heel veel moeite mee.
Toch heb ik mijn mening herzien. Niet alle Amerikanen willen met bommen gooien en homo’s ophangen. De KKK – alhoewel nog altijd met een redelijke aanhang – wordt bijna overal scherp veroordeeld.
Het is een prachtig land met een zeer grote verscheidenheid. De natuur, de bevolking, de kultuur.
Het is ook voor de eerste keer dat we naar een ”rijk” land gaan, alhoewel dit laatste ook weer relatief is.
De voorbereiding is een hels werk geweest, en eigenlijk ben ik er nog niet voor 100%. Toch ben ik zeker tevreden over het resultaat tot op heden.
Het kan nu niet rap genoeg gaan…

To be continued ???

Deel 16 - Wat met eten en drinken in de USA ?

Algemeen
Amerikanen zijn naar onze maatstaven een raar volk; als je ze mag geloven is er niets belangrijker dan het gezin en hebben ze daar alles voor over. Vreemd dan dat 90 % van de gezinnen niet samen eet en zelden samen iets onderneemt. Ze komen thuis, gooien een makkelijke hap in de “microwave”, eten en gaan weer weg.
Ontbijt gebeurt in de auto en lunch is een verhaal apart. Verse groente of vers fruit is een uitzondering net als dingen als rijst en aardappelen. De meeste mensen krijgen hun vitamines binnen via de multivitamine-mineralen preparaten en vitamine “FF” (fast food).
Als afsluiter nemen de Amerikanen nog een Tums (tegen het brandend maagzuur) en dit zou de de schijf van vijf zijn: vet, suiker, zout, cafeïne en Tums.



Meer dan 50 % van de Amerikanen heeft overgewicht – obese – en lijdt aan hoge bloeddruk, diabetes en een cholesterolgehalte waar frietvet nog jaloers op zou zijn…
Het zuiden staat ook bekend om zijn gefrituurde eten. Alles wordt gepaneerd en in de olie gegooid: Southern fried chicken, Chicken fried steak (ook wel country fried steak genoemd, dit is gefrituurde biefstuk) en fried okra.
In het zuiden krijg je ook vaak een soort griesmeel bij je eten, grits genaamd, waarbij je flink wat zout en peper moet opdoen, want het heeft geen smaak.
Ook de barbecue is heel populair in het zuiden. Dit is niet de grill die wij gewend zijn, maar een roken van vlees in een grote houtoven (varkensvlees, kip en rundvlees) met daaroverheen natuurlijk een kruiwagen barbecuesaus.




Uit eten
Voor een Amerikaan is uit eten gaan geen avondvullend tijdverdrijf. Op een uur, maximum anderhalf uur staat hij weer buiten.
In de Verenigde Staten komt je overal restaurants tegen. In de steden en langs de autowegen zijn een enorm aantal 'fast-food’-restaurants te vinden, zoals McDonalds, Burger King, Pizza Hut, Taco Bell, Wendys, Jack in the Box en Kentucky Fried Chicken.

Fast food: the bigger, the better
Anders gezegd: hoe vettiger, hoe prettiger...

Maar de V.S. heeft niet alleen fastfoodrestaurants, men kent er ook een grote invloed van internationale gerechten.
Er dient rekening mee te worden gehouden dat in veel restaurants de prijzen worden aangegeven exclusief tax en bediening. Het afrekenen gaat ook anders: meestal geeft de kelner een bon die aan de kassa dient te worden betaald. Als op de bon geen service-charge is berekend, verwacht men dat dit (min. 10% al naar gelang de kwaliteit van de bediening) op tafel wordt achtergelaten.
Bij de meeste service-restaurants kunt u niet zelf een plaats zoeken maar wordt u naar uw plaats gebracht. Ofwel aan de inkom wachten tot iemand je plaats aanwijst. Ook al is de zaak volledig leeg, zelf plaats nemen is ‘not done’.Omdat men zelden reservaties aanneemt, riskeer je wel eens dat de zaak ‘vol’ is. Dan word je verteld hoelang het wachten ongeveer zal duren en indien je akkoord gaat om te blijven, word je op een wachtlijst gezet. Meestal krijg je ook een ‘buzzer’ (een machientje dat gaat oplichten en vibreren) die je verwittigt als je tafel klaar is.

Aan tafel
Eenmaal aan tafel, komt de dienster vragen wat je te drinken wenst. Dit laat je toe om rustig de menukaart te bekijken. Intussen wordt ook water op de tafel gezet. Als zij de bestelling komt opnemen, ratelt ze de ‘today’s specials’ af.

Als je een slaatje bij je eten bestelt, wordt dit steeds vooraf geserveerd. Eet je dit met vork en mes, dan je mes bijhouden, anders moet je een nieuw vragen (er wordt slechts één mes en twee vorken op tafel gelegd). Als het hoofdgerecht wordt geserveerd, snijdt de Amerikaan meestal eerst zijn vlees en eet enkel met zijn vork.
Heb je je laatste hap binnen, dan staat er al iemand klaar om je bord weg te nemen. Voor ons heel vervelend, maar voor een Amerikaan is dit heel normaal en hij vindt het zelfs niet gepast als hij langer dan 5 minuten op een leeg bord moet kijken. Heb je je bord niet kunnen leeg eten omwille van de grote portie, geen nood, dan krijg je alles netjes in een ‘box’ mee naar huis, de normaalste zaak van de wereld.
Men vraagt aan het einde van de maaltijd steeds of je nog iets wenst. Indien je voldaan bent, wordt dan onmiddellijk de ‘check’ gebracht. Je krijgt dan het gevoel van “en nu oprotten!”, vooral omdat wij steeds zelf de rekening vragen. In de VS zou dit weer de gewone gang van zaken zijn.

Drinken
Het gebruik van alcoholhoudende drank wordt streng gekontroleerd. Bij een bezoekje aan een bar ligt de leeftijd op een minimum van 21 jaar; Voor het kopen van bier en andere alcoholhoudende dranken moet men ook minimaal 21 jaar zijn. Onder de 21 jaar mag je zelfs geen alcohol in het bezit hebben.
De Amerikanen reageren zo panisch op alcohol, dat de websites van bierfabrikanten alleen toegankelijk zou zijn voor 21 plussers (...) Het openlijk drinken van bier op de straat en andere openbare plekken is in veel staten verboden.

Het drinken van kraanwater wordt afgeraden; mineraalwater is overal te koop. Soda’s worden altijd gratis bijgevuld, zoveel men maar wenst. Het bier in Amerika is goed te drinken. De bekende landelijke biermerken zijn Budweiser, Coors en Miller, en naast deze bieren zijn ook veel importbieren, zoals Heineken en Corona, verkrijgbaar. Deze geimporteerde bieren zijn wel veel duurder dan de amerikaanse en locale biermerken.
Corona, officieel Corona Extra, is een Mexicaans biermerk van brouwerij Grupo Modelo. Het heeft een alcoholgehalte van 4,6% en heeft een lichte kleur. Het bier wordt geleverd in een fles van blank glas en is daardoor slechts beperkt houdbaar.
Mede dankzij een uitgekiende marketing is Corona een populair merk onder een voornamelijk jeugdig publiek. Door bierliefhebbers wordt Corona daarentegen nauwelijks serieus genomen.

To be continued...

Deel 15 - Traffic in the US part II

Ik denk toch dat ik het meeste van de (belangrijkste) verkeersregels heb. Toch heb ik er hier nog een paar die m.i. toch het vermelden waard zijn:

Schoolbussen
Wanneer een schoolbus stopt om kinderen te laten uitstappen en de knipperlichten van de bus zijn aan, dan mag je die bus niet inhalen. Je moet op een redelijke afstand van de bus stoppen en wachten totdat de bus weer weg rijdt. Dit geldt vaak voor beide rijrichtingen. In het geval van gescheiden rijbanen ligt het wat anders. In sommige staten moeten dan toch de auto's in beide rijrichtingen stoppen, terwijl in andere staten de rijstroken aan de andere kant mogen doorijden.
Het beste advies: kijken wat de andere automobilisten doen, en altijd de snelheid matigen wanneer schoolbussen in de buurt zijn.

Schoolbussen in de VS zijn altijd knalgeel, dus zeker goed herkenbaar.

Scholen
Bij scholen zie je vaak knipperbollen of -lichten die alleen werken wanneer er kinderen op school zijn. Er geldt dan vaak een lagere maximumsnelheid.
De veiligheid van kinderen staat in de VS heel hoog en het niet opvolgen van deze regels wordt vaak zwaar bestraft.

Nogmaals over parkeren
* Het parkeren (langs de weg) is meestal gratis. In betaalparkings echter is het relatief duur
* Het is verboden te parkeren bij een brandweerkraan
* In sommige staten is het verboden te parkeren met een lege brandstoftank (???)

Vervuilen van de weg
Vuil weggooien op de wegen is ten strengste verboden, er gelden zeer zware geld boetes die op kunnen lopen tot over de $ 1000

GPS
Nog zo'n rare wet, en enkel maar in 2 staten (Californie en Minnesota) van toepassing:
Je mag geen voorwerpen vastmaken aan de ruit van de auto. Komt er eigenlijk op neer dat er niets op je vooruit mag plakken dat het uitzicht belemmert. Dus een sticker van Cowboy Henk mag ook al niet... laat staan een zuignap waar een GPS-toestal aan hangt. Bij reclame van het merk Garmin (ook zo'n GPS-merk) was dit duidelijk vermeld. Het zal wel waar zijn zeker ? Ik heb dan ook maar gezocht op de wetteksten van Californië (California Vehicle Code Section 26708(a)) en het klopt inderdaad.
Goed om weten eigenlijk; we hebben een GPS gekocht met de bedoeling om die daar intens te gebruiken.
Voor diegenen die het niet geloven: klik hier en lees er het grijze gedeelte maar eens op na...

Drinken
In veel staten mag men geen geopende fles alcoholhoudende drank in de auto hebben. Soms is een gesloten fles alcoholhoudende drank in de auto al strafbaar. In de kofferbak mag het wel.

Politie
Amerikaanse politie-agenten maken veel meer geweld mee en zijn dus veel voorzichtiger. Als u aangehouden mocht worden, zal dit waarschijnlijk gebeuren terwijl u in de auto onderweg bent. Blijf in dat geval rustig, ga aan de kant staan, en houdt uw handen op het stuur. Maak geen snelle bewegingen en grijp in geen geval onder uw stoel of maak uw dashboardkastje open.
Rol uw raampje naar beneden als de agent bij uw auto komt (meestal aan de bestuurderszijde, linksachter u) en geef op verzoek uw rijbewijs en autopapieren (bijv. huurovereenkomst) af. Kom niet al te zenuwachtig over, want dit is voor de agent soms aanleiding te denken dat u iets te verbergen heeft. Volg altijd de aanwijzingen van de agent op en wees vriendelijk, dan zult u geen problemen met de agent hebben.
Een politie-agent wordt aangesproken met de titel 'officer', nooit 'cop'.



Belangrijke tip:
In de VS is wapendracht wettelijk toegestaan. Het rechtstreekse gevolg is dan dat de politieagent er van uit gaat dat je mogelijk gewapend bent, en dus bij twijfel zijn eigen wapen zal trekken.

To be continued...